o'zining xalatini qo'liga olgach:
-shoshmang- deb uning qarshisida tizzalarimga cho'kka tushib olib sabinaning oppoq, bo'liq, chiroyli, tarang ko'kraklariga lab bosdim. biroz o'pib yalab xumordan chiqdim. sabina menga dedi:
-to'ymadingmi?
-sizga to'ymayapman.
-bo'ldi vaqtimiz chegaralangan.
men o'rnimdan turdim. sabina kiyindi. mening lablarimdan bo'sa oldi va men bilan xayrlashib chiqib ketdi. men kiyinib orqasidan chiqdim. eshikni ochib berdim. sabina ketdi. shu bilan uni qaytib ko'rmadim. keyinroq nodirdan so'ragandim, ammasi sabinani turkiyaga olib ketibdi. sog'inganimda sabinaning yalang'och badani tushgan suratlarga termilaman. suratlarda oppoq badan, ingichka bel chiroyli qomat va men to'ymagan bo'liq, chiroyli tarang ko'kraklar odamning xirsini qo'zg'atadi. shu xotira qolgan.
mana shular boshimdan o'tgan voqealar. lekin sabina bilan qilgan zino ishim boshimga tashvishlar keltirdi:
oyim o'sha kuni uyga qaytayotganda avtohalokatga uchrab zo'rg'a omon qoldilar. otamning xususiy fermer xo'jaligida keyinroq bir necha qoramollar kasal bo'lib nobud bo'ldi. shundan keyin bunday ishni qaytib boshqa ayollar bilan qilmadim. o'rtoqlarim bir-ikki chaqirishdi. bormadim. o'z ustimda ishlab ikki oliygohga ham o'z kuchim bian oqishga kirdim. ibodatni ham boshladim. uylangunimcha ayyollarga ilakishmayman deb o'zimga so'z berdim. ammo institutni bitirib olsam, bu tanaffusni ortig'i bilan chiqarib olaman. endi bunisi sir. sizlarga xayr.